Matt Dorsey is een multi-instrumentalist uit Orange County, Californië die ook zijn eigen nummers componeert in zijn favoriete progressieve rockstijl. Hij speelde in het begin van zijn carrière mee in de begeleidingsband van Beth Hart en van Simon Collins (zoon van Phil). Daarnaast maakte hij tot nu toe deel uit van verschillende progrockbands zoals ‘Sound Of Contact’, ‘In Continuum’, ‘The Dave Kerzner Band’, ‘Circuline’ en supergroep ‘ProgJect’.

Maar nu debuteert Matt Dorsey voor het eerst als soloartiest op zijn album “Let Go” waarop hij acht eigen composities heeft verzameld, nummers waarin de geoefende luisteraar gemakkelijk de diverse invloeden uit de progressieve rockmuziekscène kan achterhalen die hem tot het opnemen van deze plaat hebben geïnspireerd. Denk daarbij voornamelijk aan groepen als ‘Yes’, ‘Genesis’,’ Pink Floyd’ en ‘Steely Dan’, groepen die de progressieve rockmuziek indertijd ook een popgerelateerd tintje hebben gegeven in hun werk.

Het op de eerste video in een live gespeelde uitvoering te horen nummer “Waiting For The Fall” kan hiervoor representatief genoemd worden en ook de tweede track op video “Echo” heeft een poppy sound die het nummer meteen veel meer geschikt maakt om op de radiostations gedraaid te worden. In tegenstelling tot de meeste progrockmuziek duren de nummers op “Let Go” ook altijd maximaal tussen drie en vijf minuten hetgeen ongetwijfeld ook voor extra radiovriendelijkheid zorgt.

Matt Dorsey speelt zelf op elektrische gitaar, basgitaar, keyboards en drums terwijl Marco Minnemann en Jonathan Mover ook achter het drumstel hebben plaatsgenomen voor elk drie nummers en Dave Kerzner, Matt’s collega bij de ‘Sound Of Contact’-groep op keyboards meespeelt bij het nummer “Waiting For The Fall”. Naast de twee tracks op de bijgaande video’s zijn wij ook wel te vinden voor de nummers “Compromise”, de door akoestische gitaarklanken begeleide rockballad “Impossible Friends” en de albumafsluitende song “Dangerous” die op een catchy beat wordt aangeboden.

(valsam)